Hier zijn we weer…

Hallo iedereen,

Weer even tijd voor een update. Op zondag 5 april zijn we samen met een paar mensen van het team van op de verloskamer naar de Whale Sharks gegaan.
We hadden namelijk de kans om met die whale sharks te zwemmen.

Het was een geweldige ervaring! Nadien zijn we watervallen gaan bezoeken.
Prachtig uitzicht…! Een van de mooiste watervallen die we ooit gezien hebben. We zijn daar een man tegengekomen die ons wou helpen met super mooie foto’s te trekken van de watervallen. Zo blij da die daar was :D…

Dan begon er weer een nieuwe week op de verloskamer. We zijn begonnen aan week 6 van onze 7 weken buitenlandse stage. Wat vliegt de tijd hier!
We proberen nog niet te denken aan het afscheid dat we zullen moeten nemen hier. Namelijk iedereen is hier zo vriendelijk, we gaan ze allemaal missen! Maar nog even tijd om wat te genieten 😉

Tijdens onze 6e week hebben we weer het een en het ander bijgeleerd. Toen we op een dag toekwamen op de verloskamer lag er een vrouw in arbeid die heel wat moeite had met te ademen. Toen we een briefing kregen bleek dat mevrouw alle symptomen had om een eclampsie aanval (zwangerschapsvergiftiging) te doen. Ze hadden haar dan meteen medicatie gegeven die bleek aan te slagen.
Ze had ook een hele grote buik, waardoor we dachten dat ze misschien wel zwanger was van een tweeling, maar op de echografie was maar 1 babytje te zien. Laat ons zeggen baby, want ze is bevallen van een baby van meer dan 5 kg.  Het was een 12e kindje voor deze vrouw, dus dachten we dat dit wel vlot zou verlopen. Maar het was heel moeilijk om het kindje te laten geboren worden. Uiteindelijk zijn we hulp moeten gaan halen van een man met veel kracht. Als we er verder over nadachten zou het wel een schouderdystocie kunnen geweest zijn (Schouder dat blijft hangen achter het schaambeen), maar moeder en kind stellen het goed.

Op een morgen kwamen we toe in het ziekenhuis en werd er een vrouw binnengebracht die thuis was bevallen rond 3 u ’s nachts. Er was het een en het ander misgelopen want haar baarmoeder hing helemaal uit de vagina. Het was voor ons beide de eerste keer dat we dit zagen en waren dus wel wat geschrokken. Ze hebben haar baarmoeder terug op de juiste positie gebracht, maar het zag er echt pijnlijk uit want dit alles gebeurde zonder verdoving.

Afgelopen weekend zijn we voor ons laatste weekend naar Siquijor gegaan. Een super mooi eiland met echt witte stranden en kristal helder water! Siquijor staat ook bekend om zijn zwarte magie en genezers. Onze gids op het eiland bracht ons naar zo’n genezer. Ilse heeft een genezingsritueel gevold. Was heel speciaal om mee te maken, maar interessant om te zien. De mensen van het eiland gaan namelijk naar genezers omdat ze niet altijd de financiële middelen hebben om medicatie aan te kopen en deze genezers vragen geen geld voor hun behandelingen. Zij werken ook alleen met kruiden en kruidenthee.

Van daaruit zijn we gaan lunchen. Prachtige locatie met utizicht op de verschillende eilanden die naast Siquijor liggen. We zijn ook nog stranden en watervallen gaan bezoeken. We verbleven in coco grove beach resort, een van de toplocaties op het eiland.
Toen we daar toekwamen waren we net optijd om de sunset te zien… GEWELDIG!!!
De geweldige dag hebben we afgesloten met een diner op het strand onder een sterrenhemel.

De volgende morgen hebben we genoten van de zwembaden en witte stranden die het resort ons bood. Pure ontspanning!
Vandaag begint onze laatste week op de verloskamer. Het gaat snel voorbij :(… We proberen nog optimaal te genieten van ons laatste weekje hier…

Tot binnenkort!

Whale Sharks

Coco grove beach resort

Sunset

Uitzicht tijdens lunch

Coco grove beach resort

Ook tijd voor even wat ontspanning…

We zijn hier natuurlijk niet alleen maar om te werken maar ook om wat te genieten van het prachtige land. We zijn afgelopen weekend naar Valecenia (De bergen) en Apo Island gegaan.

In valencia hebben we de watervallen in de bergen bezocht. Suuuuper mooi!! Hier was ook een Cold Spring zwembad. Het water van de waterval kwam hier in een soort van zwembad terecht. Heel mooi om te zien in deze natuur en we besloten van hierin verfrissing te gaan zoeken.
Brrrr het was super koud, maar als je er een paar minuten inzat dan wende het koude water wel.

Het was daar heel rustig, tot als de mensen uit de bergen wisten dat wij er waren dachten we dan. Na 10 min in het zwembad te zitten stond heel het zwembad vol met lokale mensen die naar ons kwamen kijken en ons zelf wouden aanraken. Ze zien hier namelijk niet zoveel blanke mensen en wij worden meteen geassocieerd aan ‘rijk’ zijn. Van daaruit zijn we naar Oceans 24 gegaan. 2 warme zwembaden omgeven door één en al bergen.

Op zondag was het Apo Island tijd! We moesten vroeg opstaan om op tijd onze boot te hebben naar het eiland. Toen we daar toekwamen trokken we onze zwemvesten aan, zwemvliezen en snorkelbril en gingen op verkenning in de zee. Waaauw suuuper mooi! Er was een deel waar we niet mochten snorkelen zonder gids van het eiland. Deze gids konden we inhuren voor 50 peso per persoon (dat is 1 euro ongeveer). Dit hebben we dan ook gedaan want dan konden we samen zwemmen met de zeeschildpadden.

Wat een ervaring! We konden de zeeschildpadden gewoon aanraken als we dit wouden. Ook hebben we prachtige koralen, zeesterren, nemovisjes,… gezien.
Het was een leuk maar vermoeiend weekend!

Apo Island

Uitzicht van de natuur

Cold spring zwembad

1 van de watervallen in Valencia

Groetjes! x

Allemaal nieuwtjes

Joehoeee!

Hier zijn we weer met een heleboel ervaringen!!

Een eerste nieuwtje is dat Ilse haar 40 e bevalling heeft gehaald. Whoehoeew! Super blij natuurlijk want nu kunnen we beginnen aan extra bevallingen :D…
Iedereen was hier super blij en feliciteerde ons bij het behalen van onze 40e bevalling :D…

Die zelfde dag hebben we ook een kindje gezien, geboren met een cleft lip en palatum (Hazenlip en open gehemelte). We waren hiervan wel wat onder de indruk vermits dit de eerste keer was voor allebei dat we dit zagen. Volgens ons wist de moeder niet eens dat haar kindje dit had. De pediater is komen kijken en ze gingen misschien een operatie overwegen als dit betaalbaar was voor de ouders. Dus hopelijk kan dit kindje geholpen worden met een operatie.

Verder hebben we ook een bevalling gezien van een kindje  met een aangezichtsligging. helaas was het net aan een student dokter om de bevalling uit te voeren, dus hebben geen van ons beide deze bevalling kunnen uitvoeren.  Uiteindelijk is alles goed gekomen, moeder en kindje stellen het goed.

Ook Ilse had bijna een stuitbevalling kunnen uitvoeren, helaas was de navelstreng helemaal uitgezakt ( navelstrengprolaps), waardoor er meteen werd  overgegaan tot een spoedkeizersnede. Deze keizersnede hebben we van dichtbij kunnen meevolgen. Was interessant om te zien want hier doen ze nog altijd de keizersnede verticaal ipv horizontaal.

Gelukkig  hebben we  beide al een paar extra bevallingen kunnen uitvoeren en hebben we  beide een episiotomie mogen plaatsen ( knipje om de uitdrijvingsweg te vergroten).

Na al deze gebeurtenissen en wat schoolwerk was het dringend de tijd om eens lekker te relaxen. Daarom zijn we  met de andere studenten in het  huis iets gaan drinken en hebben we allen genoten van een deugddoende massage.

Omdat we beide wel eens zin hadden in een echte uitdaging hebben we Balut geprobeerd. Balut is een gekookt eitje met een embryo’tje van een gans in. Het wordt hier gegeten met pikante vinaigrette en zout en is hier een ware delicatesse. Je kan een balut  van 16 – 18 tot 23 dagen oud eten. Uiteraard hebben wij degene van de 16 dagen oud geprobeerd ;). Balut ziet er niet echt appetijtelijk uit en wordt hier door de lokale bevolking in het donker gegeten, maar de smaak valt echt wel goed mee.

vele kusjes en knuffels ,

en tot snel met weer een heleboel spannende gebeuretenissen!

Van ons…

Ilse haar 40e bevalling! Feestjeee!!!

Kijk hoe verliefd ze is 😀

Een ontspannende avond samen met de andere meisjes!

De Balut…

Week 2 is begonnen!!

Hello everybody!

We zijn aan onze 2e week stage begonnen in de Filipijnen. De afgelopen 2 dagen zijn al heel druk geweest. Van de ene bevalling naar de andere.

Ook hebben we hier een curretage kunnen zien. De vrouwen krijgen hiervoor geen verdoving en ze liggen tussen de andere vrouwen die in arbeid zijn.
Ze controleren hier niet na met de echografie om er zeker van te zijn dat alles weg is.

De dokters die hier aanwezig zijn roepen ons ook als er nieuwe leerkansen zijn. Zo lag er ook een vrouw die cervixkanker had. Vermits ze een onderzoek met speculum ging uitvoeren konden we meekijken over hoe zo’n cervix eruit ziet.

Vandaag is het dan ook heel druk geweest.Ilse haar handschoenen waren nog maar net uit of ze kon al nieuwe handschoenen aantrekken om een volgende bevalling uit te voeren. Ook heeft ze de kans gehad om een tweeling bevalling te doen (33 weken). De geboorte van het eerste kindje ging vrij vlot. Maar dan wou het 2e kindje niet komen. Na veel fundus druk en een uitgeputte moeder besloten de dokters een forceps bevalling uit te voeren. Deze baby deed het absoluut niet goed en toen is het ons ook opgevallen dat mevrouw een totaalruptuur had ondanks de eerdere knip die gezet werd.
Het was echt heel onaangenaam om te zien.

Als we dan vroegen hoe het met de kindjes ging gaven de vroedvrouwen aan dat het echt niet goed was. Ze hebben de kindjes lang moeten balloneren en zuurstof moeten geven. We hopen dat als we morgen toekomen op de stage dat de kindjes de nacht zullen overleefd hebben maar hier waren de vroedvrouwen nog niet zo zeker van.

Fingers crossed!

Groetjes,

Ellen en Ilse

5 en 6 maart

Hallo iedereen,

Afgelopen dagen waren hectisch maar we hebben wel veel bijgeleerd.

Donderdag 5 maart:

Vandaag kwamen we toe op de verloskamer en deze lag helemaal vol. We konden er meteen invliegen. Ellen had net nog de tijd om haar steriele handschoenen aan te trekken want daar was de eerste baby al.

Later op de dag is er een prematuurtje op straat geboren van 32 weken met ernstige onderkoeling (33°C) en woog amper 1250 gram. Onze moederlijke gevoelens kwamen boven. Ilse heeft meteen het kindje verzorgd en ingewikkeld in lekkere warme doeken en bij haar gelegd om haar warmte ook af te geven. Spijtig genoeg had de jonge moeder geen geld genoeg om een overplaatsing te vragen naar een ander ziekenhuis waarbij de baby dan in een incubator kon liggen.
Hierdoor hebben ze de baby op de NICU unit van het ziekenhuis hier gelegd maar er zijn enkel lampen beschikbaar om de kindjes warm te houden.

Aangezien je het hier niet moet vragen om vaginale onderzoeken uit te voeren besloot ellen na een tijdje nog eens een vrouw te onderzoeken. Hierbij gaf ze aan dat ze tijdens een contractie geen aansluitend hoofd voelde maar ze dacht een voetje te voelen en puilende vliezen.
De dokter besloot te vliezen te breken (met de naald van een spuit) en ineens kwam er een voetje te voorschijn. Niet veel later het 2e voetje…
Ellen trok haar steriele handschoenen aan en mocht deze stuitbevalling uitvoeren. Het team klapte in de handen na de bevalling als teken dat ze dit zeer goed gedaan had!

Beide kindjes stellen het zeer goed! Gelukkig konden we deze dag afsluiten met een lekkere BBQ en karakoke avond… Samen met het Work the World team hebben we een zeer gezellige avond gehad…

Vrijdag 6 maart

Onze morgen begon weer zeer hectisch. We kwamen toe op verloskamer en er was meteen een bevalling van een vrouw die met persdrang binnenkwam. Deze bevalling werd uitgevoerd in de ruimte waar men de opname touches uitvoert. Dit was Ellen haar 40e bevalling!!!! 😀 jeeeej!!!!
Na de observatie van het hechten van het perineum kwamen we terug toe in de verloskamer en zagen we dat er een zwangere vrouw werd gereanimeerd en geïntubeerd. Deze vrouw had een eclampsie aanval gehad (zwangerschapsvergiftiging). Hierna werd er vastgesteld dat de baby al reeds overleden was door deze aanval.

Uiteindelijk werd deze vrouw door haar eigen familie manueel beademd door middel van een ballon. Dit vonden we heel erg om te zien maar toen we voorstelden dat wij de beademing zouden uitvoeren werd er gezegd door de vroedvrouw dat we dit niet moesten doen.  Als we keken naar de kleur van haar nagels en lichaam zagen we dat alle hulp voor deze vrouw te laat was.
Uren later besloten de dokters van een EKG uit te voeren en werd mevrouw dood verklaard.

Ilse heeft vandaag 3 bevallingen uitgevoerd. 2 bevallingen zijn zeer goed verlopen en bij 1 vrouw heeft ze zelf het perineum mee helpen hechten. De andere bevalling was spijtig genoeg een doodgeboorte. Het kindje bleek al ongeveer 3 dagen ervoor overleden te zijn maar de mensen hier hebben niet altijd de middelen om meteen naar het ziekenhuis te komen waardoor ze veel te laat is binnengekomen.

Dit waren 2 zware dagen voor ons hier op de verloskamer. Maar hebben hier ook uit geleerd. Het team geeft ons wel uitleg over waarom bepaalde zaken hier zo gedaan worden want ons al meer helpt de zaken te relativeren.

Groetjes en tot de volgende!
Zoen xxx
Ellen en Ilse

De eerste stagedag

Maayong Hapon ( goedemiddag),

Vandaag was onze eerste stagedag hier op verloskamer. We hadden beide wat stress om eraan te beginnen, maar keken er ook wel enorm naar uit. Toen we  toekwamen op de verloskamer, lagen er al meteen 5 vrouwen in arbeid. het  viel ons meteen op dat  het  enorm stil was in de  verloskamer. In de Filipijnen worden vrouwen als sterk beschouwd als ze  in stilte hun arbeid doorstaan. Degene die toch eens van hun laten horen, krijgen onder  hun voeten van het team.

Ilse mocht al meteen mee de bevalling uitvoeren. Omdat een bevalling er hier wat anders aan toe gaat dan hoe wij het  geleerd hebben op school ( zij passen hier de  vorkgreep toe, een andere techniek om de baby geboren te laten worden), was dit even wennen. uiteindelijk is alles vlot verlopen en werd er een meisje geboren van 3800 kilogram.

Ellen hield zich wat bezig  met een andere vrouw in arbeid, dat ook op tien  centimeter stond. De vrouw hield zich in stilte bezig met het  opvangen van haar contracties, tot we opeens het hoofdje heel laag zagen zitten. Uiteindelijk wou Ellen de  vrouw onderzoeken, maar kwam het hoofdje zo snel, dat ze meteen haar steriele handschoenen mocht aantrekken voor de bevalling. De vrouw had het  wat moeilijk met  persen, waardoor de  uitdrijving wat moeizamer verliep. Bovendien was het vruchtwater ook nog eens meconiaal ( stoelgang van de  baby in het vruchtwater, omdat de  baby  in een stresssituatie zat).

Eenmaal het kindje geboren was, bewoog en ademde  het niet meer en hebben de vroedvrouwen er alles aan gedaan om het kindje er bovenop te krijgen. Uiteindelijk na een tweetal minuten begon het  kindje te ademen en hebben ik en Ilse ons  nog beziggehouden met de  verdere eerste zorgen van het kindje.

Het was een zeer boeiende eerste stagedag met  toch wel wat verschillen tegenover de verloskunde  in België. Hier passen ze steeds fundusdruk toe ( druk op de  buik van de moeder om de geboorte te versnellen). Bovendien plaatsen ze  hier zo goed als altijd een episiotomie (  knip ) recht naar de anus toe, in plaats van schuin naar beneden.

Verder hebben we in de  late namiddag nog wat taallessen gekregen om de lokale taal hier wat meer onder de knie te krijgen.

tot snel,

Ellen & Ilse

bevalling nummer 1

bevaling nummer 1

de was moet ook gebeuren 🙂

Verkenning van de stad en het ziekenhuis

Hallo iedereen,

Vandaag was het tijd om Dumaguete te verkennen en ons voor te stellen aan de stageplaatsen. Na een lekker ontbijt was het tijd om richting ziekenhuis te vertrekken met de tricycle ( wat een belevenis :p ) . De eerste stop was in het ziekenhuis waar we vijf weken stage zullen lopen. We werden warm ontvangen, maar schrokken wel van de diversiteit met onze ziekenhuizen in België. Ook in het prenataal centrum ( waar we 2 weken stage zullen lopen ) werden we hartelijk ontvangen.

Nadien was het tijd om het lokale winkelcentrum te verkennen en een lekkere lunch. De lunch bestond uit gekruide kip met rijst en limoensaus en werd op z’n Filipijns gegeten ( met de handen dus :p ), maar heeft enorm gesmaakt.

Omdat een frisse duik hier wel eens deugd kan doen ( 34 °C), werd ons een rustige plek met zwembad getoond, waar we dagelijks gebruik van kunnen maken.

Straks nog een lekkere maaltijd en bedje in, zodat we morgen in form zijn voor de eerste stagedag.

groetjes en vele knuffels en kusjes

Ellen & Ilse

                    

Aankomst in Dumaguete

Hallo iedereen,

We zijn veilig aangekomen in Dumaguete. Het was een zeer lange en vermoeiende reis. We zijn vertrokken op Zaventem richting Abu Dhabi en vandaar een aansluitende vlucht naar Manila.
De warmte overviel ons meteen, 30°C en volle zon. Maar we zijn er al aan gewend.
Van manila uit hebben we dan een kleiner vliegtuig genomen richting Dumaguete.
Bij aankomst stonden de teamleden van Work the World ons meteen op te wachten wat ons een zeer fijn gevoel gaf.

Iedereen is hier super vriendelijk! Iedereen zwaait en lacht naar ons. Toen we toe kwamen in het huis stond er al meteen een lekkere snack op ons te wachten (Toast met groentjes en kaas). Na het uitpakken hebben we ons een zalige douche genomen (die hadden we echt wel nodig na onze reis :p) en even skype opengezet om te babbelen met het thuisfront.

    

   
Dit was zowat onze vlucht in het kort 😉 Tot snel

Van ons xx

Binnen 2 weken

Hallo iedereen,

28 februari stappen we op het vliegtuig richting de Filipijnen (Dumaguete).
Daar begint ons groot avontuur van 7 weken stage. Langs deze weg kunnen jullie onze avonturen mee volgen op de voet.

Wij kijken er alvast naar uit!
Tot snel,

Ellen en Ilse x